Camera obscura

– ciemnia optyczna (światłoszczelne pudło) z małym otworkiem w jednej ze ścian, który moze być zastąpiony soczewką skupiającą lub układem soczewek – prototyp aparatu fotograficznego; na sciance przeciwległej otworowi lib soczewce powstają odwrócony obraz oświetlonych przedmiotów znajdujązych się na zewnątrz przed ścianką. Znana w starożytności, używana przez R.Bacona, Witeliusza, Kopernika, della Portę, opisywana przez Leonarda da Vinci – przeszła liczne udoskonalenia: w 1550r. mediolaczyk G.Cardano zastapił otwór pojedynczą soczewką skupiającą, wenecjanin D.Barbaro zastosował przysłonę otworkową, następnie udoskonalił ją Ch.Huygens, J.Kepler, J.Kircher, J.Zahn: stosowana również jako latarna magica. Camera obscura stosowali też malarze do dokładnego i precyzyjnego odwzorowania rysunku (np. Canaletto).

Dworzec PKP - Legnica

Beyer Karol

– (1818-1877) – jeden z pierwszych pionierów fotografii polskiej, znany numizmatyk. W roku 1844 zakłada w Warszawie przy Senatorskiej zakład dagerotypowy, przekształcony później w fotograficzny w miarę rozwoju fotografii; 1857 przeniesiony na Krakowskie Przedmieście. Pod koniec życia przestał zajmować się fotografią; jego zakład przeszedł na własność Kostki i Mulerta. Beyer i jego zakład wykonali wiele tysięcy zdjęć, do najcenniejszych zaliczają się widoki Warszawy z lat 1850-64, portrety powstańców z 1863 r., kopie sławnych obrazów, portretów znanych i sławnych ludzi itp. Beyer sporządzał albumy fotograficzne, np. Widoki Warszawy, Katedra Gnieźnieńska, Kopernik. W zakładzie swym wykształcił wielu przyszłych znanych fotografów polskich np. K Brandla.