Camera obscura

– ciemnia optyczna (światłoszczelne pudło) z małym otworkiem w jednej ze ścian, który moze być zastąpiony soczewką skupiającą lub układem soczewek – prototyp aparatu fotograficznego; na sciance przeciwległej otworowi lib soczewce powstają odwrócony obraz oświetlonych przedmiotów znajdujązych się na zewnątrz przed ścianką. Znana w starożytności, używana przez R.Bacona, Witeliusza, Kopernika, della Portę, opisywana przez Leonarda da Vinci – przeszła liczne udoskonalenia: w 1550r. mediolaczyk G.Cardano zastapił otwór pojedynczą soczewką skupiającą, wenecjanin D.Barbaro zastosował przysłonę otworkową, następnie udoskonalił ją Ch.Huygens, J.Kepler, J.Kircher, J.Zahn: stosowana również jako latarna magica. Camera obscura stosowali też malarze do dokładnego i precyzyjnego odwzorowania rysunku (np. Canaletto).