– metoda otrzymywania obrazów fotograficznych sposobem Daguerre'a na srebrnej lub miedzianej posrebrzanej płycie w jednym nie dającym się kopiować egzemplarzu w postaci pozytywu odwróconego (lustrzanego). Degarotyp powstawał w następujący sposób: wypolerowaną płytkę srebrną lub miedzianą posrebrzaną poddawano działaniu par jodu lub bromu czy chloru, wskutek czego na powierzchni srebra tworzyła się światłoczuła warstwa jodku (bromku, chlorku) srebra. Płytę po naświetleniu w camerze obscura zaopatrzonej w obiektyw achromatyczny Ch.L Chevaliera (czas naświetlania kilka do kilkunastu minut) wywoływano w oparach rtęci, a następnie utrwalano w tiosiarczanie sodu (po odkryciu przez J.K.W. Herschla jego utrwalającego działania). Dagerotypia przetrwała zaledwie do lat pięćdziesiątych ub. wieku.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz